8 hafta 1 günlük hamile birine nasıl geçti bu 2 ay derseniz eğer, %70 inden alacağınız cevap aynı: ZOR… Zor mu zor gerçekten…

Hem herkese söylemek istiyorsunuz bu haberi, hem korkuyorsunuz… Hem çok mutlusunuz hem mutsuz… Bir ağlıyor, bir gülüyor, kah bağırıyor, kah sinirleniyor… Duygu karmaşaları içinde geçen haftalar…

Kalp Atışı :)

İlk sıraya yazıyorum çünkü bebeğinizin sağlıklı olduğunun ilk kanıtıdır o ses…

7.haftaya kadar kesenin görünmesi gerekir ki; dış gebelik gibi olumsuz durumlar olmasın.

İlk kalp atışları 7-8. hafta civarlarında duyuluyormuş, biz 7. haftanın başında gittiğimiz kontrolde duyduk… Pıt, pıt, pıt… Hızlı ve düzenli bir ses… Önce anlamazsın, inanmazsın… Nasıl olurda 1 cm lik bir varlığın kalbi atar diye düşünürsün ama atıyor işte: Mucize! Doktor, her şey yolunda, çok sağlıklı görünüyor dedi, oradaki karartıdan ne anlıyorsa anlıyor işe… 2 hafta sonra tekrar dinleyelim dedi… Artık biliyoruz ki içimde bir can var ve kalbi atıyor…

En zorlu olan tarafı ise: MİDE BULANTISI

Evet, hep o duyduğumuz mide bulantısı, meşhuuurr mide bulantısı… Öyle bir şey ki; geçmiyor, hep benimle; sabah, öğle, akşam, gece, hep ama hep :( İşyerinde kimseye söylemediğim için henüz, en zorlandığım konu iş ortamında olan bulantılar… Gerçi artık herkes anlamaya başladı, ‘off ne kokuyor’ diye bağıran, yemek yemeyen, sürekli elinde çubuk krakerle dolanan bir kadın olunca tabi, anlarlar :)

Çubuk kraker sanırım hamileler için yapılmış :) Mucizevi bir şey, yapanlardan Allah razı olsun :) Paketli şeyler yemeyi sevmem ama yeter ki geçsin bu bulantı diye her şeyi deniyorum. Doktorum mide bulantısı ilacı verdi ama içmiyorum! İçmicem de… Artık ölmek üzereyken ağzıma tıkarlar herhalde :)

Zor arkadaş zor, evet şikayet etmek yakışmaz bize hamile kardeşlerim ama bunu yaşayan bilir cinsinden bir durum bu… Sen de eğer yaşamıyorsan bu durumu, alıştır kendini, bu durumdan kaçış yok… Kiminde 5. Haftada başlıyor ki benim öyle oldu, kiminde 8. haftada başlıyormuş, kimisinde de hiç olmuyormuş… O nasıl bir şeyse… Ama genellikle 12-14. Haftalar arasında geçiyormuş.

Bu arada yemek yiyemiyorum, kusuyorum, yeteri kadar beslenemiyorum diye dert etme kendine… Çekirdek büyüklüğündeki bebeğin, henüz anneden beslenmediği için sorun yok. Sadece kendine dikkat et, yaşayacak kadar, tansiyonun düşmeyecek kadar bir şeyler yemen, hayatta kalman yeterli… Öyle diyor doktorlar… Sakinleş ve rahatla… Yemek yemek zorunda değilsin… Oleyyyyy

Mide bulantısına en iyi gelenler ise: Çubuk kraker, poğaça (ev yapımı ve peynirli olsun, peynir pişince kokmadığı için sorun olmuyor), yoğurt içine doğranmış çubuk kraker, kızarmış ekmek ve krem peynir ikilisi, grissini, etimek v.s. gibi kuru şeyler... grissini ve etimek bende kabızlığı iyice arttırdığı için pek tercih etmedim.

Biyolojik olarak; hormon artışlarına vücudun verdiği bir tepkiymiş mide bulantısı, yani çok normal.

Tiksinti, Koku

Yemeklerden, parfümlerden, oda kokularından, saç spreylerinden, çöp kutularından, çamaşır suyundan, bütün deterjanlardan uzak dur… Tiksinmiyorsan da uzak dur çünkü zararlı artık tüm bunlar senin için. Mümkünse bu süreçte evini başkası temizlesin, kendin temizleyeceksen bile deterjansız temizle ve eş dost akrabadan yardım istemekten çekinme… Önemli olan bebeğinin sağlığı unutma!

Biyolojik olarak; vücut tehlikeli gördüğü her şeye karşı kendini korumak için mekanizma geliştiriyormuş. Kötü koksun ki uzak dur diyor yani.

Bağırsak sorunları, kabızlık, gaz…

Evet, bunların hepsi yaşanıyor, hem de sırayla değil, hepsi aynı anda olabiliyor. Sebep yine tabiki hormonlar ve vücudun bu hormon yükselişine verdiği tepkiler… Zaten mide bulantısı nedeniyle hep katı ve tuzlu şeyler yiyen bizler, bir de bağırsak hareketlerinin yavaşlamasıyla karşılaşınca eyvahlar olsun… Daha minicik olan rahim resmen 5 aylık gibi görünüyor gazdan ve şişkinlikten…  Aaaa aaaaah sen de mi öylesin sevgili hamile arkadaşım :) Hamileliğin ilk trimesterinde %90 kadının yaşadığı şikayetlermiş bunlar merak etme :) Şanslı olan %10 luk kısımda değiliz yani :)  En iyi gelen şey ise, hafif tempoda yapılan yürüyüşler… Markete yürüyerek gitmek bile bu şikayetleri azaltabiliyor. Biliyorum elini kolunu kaldıracak halin yok ama gece gazdan uyuyamaktan iyidir, yarım saat yürüyüş yapmak!

Yorgunluk

Evet evet, her an her dakika yorgunum… 24 saat uyuyabilirim. İşyerinde masaya kafamı koyup uyumuşluğum bile var bu 3 hafta içinde… Eve geliyorum biraz kraker, yiyebilirsem biraz yoğurt ve hoppp yatak… 11-12 gibi tuvalete kalkıp, bir bardak sütle birkaç parça ceviz, ya da biraz peynir, ekmek yiyip yine hopppp yatak…Hafta sonu mümkün olan tüm zamanlarda yatış… Kitap oku, dizi izle, uyu, uyan, uyu, uyu,uyu…

Bu arada en büyük sorun evdeki eşler ve varsa diğer çocuklar… İnanın bu süreçte eşim ne yedi, ne içti, ne giydi hiçbir fikrim yok… Eşlerin destekçi olması önemli bu süreçte…

Biyolojik olarak; vücudun bu kadar değiştiği bu zamanlarda kendini korumaya çalışmasıymış… Yani vücut diyor ki sen uyu, ben bebeği büyüteyim.

Yani tüm bunları yaşıyorsan hamile kardeşim üzülme! Ben de aynı sen gibiyim, ya da sen ben gibisin… Aslında hepimiz birbirimiz gibiyiz, bizi biz anlarız, tek değilsin, üzülme sıkılma!

Ateş Basması

 Artık üşümüyorsun değil mi? Kışın ortasında kısa kollu tshirtle gezebilmenin, dışarı çıkarken bile kazak giyme ihtiyacının olmamasının keyfini çıkar :) Sebep yine hormonlarmış tabiki merak etme...

Bu süreçte hissettiklerim

Sağlık şartlarının zor geçmesi haricinde, duygusal anlamda da farklı bir zaman… İçimde bir çocuk büyüyor, ben hafta hafta takip ediyorum kitaplardan, internetten... kalbinin oluşmasını, beyninin oluşmasını, parmaklarının oluşmasını… Gerçekten mucize… Günde birkaç kez uygulamaları açıp, kaçıncı günde olduğuna bakmak, aynı makaleleri defalarca okumak manyaklık nedir de ne?

Kendime not: 15.12.2017 de gece 03.00 de; 9. Haftanın içinde bir anne adayı (yazmak bile heyecanlı) olarak, mide bulantısı ve mide yanması nedeni ile yatağımdan kalkıp, tekrar uyuyamayıp bu yazıyı hem kendime hatıra olsun diye, hem de birilerine arkadaş olabilmek için yazıyorum. Ama en fazla da heyecanımı paylaşmak için… Benim ‘küçük mucizem’, annemin ‘ceviz içi’ seni bekliyoruz merakla… Neye benzersin, nasıl biri olursun bilmiyorum ama tek isteğim sağlıkla dünyaya gelip, mutlu bir çocuk olman!

Sevgiler

Merve