default_mobilelogo

Evet, evet sütüm geliyor! Çok canım yanıyor ama emziriyorum!

Doğumdan 2 gün sonra sütümün geldiğini, göğüslerimin şişmesi ile hissetmeye başladım. Bebeğimin ağzından ‘cok cok’ diye emme sesini duymak mutluluk verici ve güzel bir his…

Ama göğüs ucunda hissettiklerim tamamen felaket… Acı, yanma, sızı hepsi var… Emzirirken gözlerden akan yaşlar cabası… Ama ısrarla emzirdim… Memeucu kremlerinden sürdüm pek işe yaramadı. Zeytinyağı sürmeyi denedim, bana daha fazla etki etti… yaralar daha çabuk kapandı.

Söylemeliyim ki, göğüs ucundaki yaraların acımanın hepsinin kaynağı, bebeğin memeyi yanlış kavraması… Ama o ilk zamanlarda güçsüz olan bebeğin çenesi, o kocaman memeyi doğru kavrayamıyor ki… Alttan tuttum olmadı, üstten tuttum olmadı, destek verdim olmadı, bütün pozisyonları denedim… Olmadı da olmadı! O memenin ucu doğru düzgün tutulamadı… Fotoğraftaki gibi bebeğin alt dudağının dışarı dönük olması gerekiyorken bizimki sadece ucunu kavrıyordu. Çıkardım tekrar verdim, olmadı, çıkardım, ağladı, tekrar verdim, olmadı… Acıya acıya yeter ki karnını doyursun diye sabrettim. Zaten bir süre sonra meme ucu uyuştuğu için acımıyor… Annelik fedakarlıkmış işte o zaman anladım!

En sonunda kelebek koruyucu ile emzirmeye başladım, bebeğin dudaklarına biraz müdahale ile doğru pozisyona getirdim ve koruyucuyu çıkartıp memeyi verdim hemen… Ve başardık :)

Demek oluyor ki meme ucu yaraları ilk 2 günde yapılan hatalardan meydana geliyor... Sonra da kronkleşiyor...

 

Hep birlikte anne-oğul doğru emzirme pozisyonunu almayı başardık :D

Ne mutlu bize ki artık emzirmek artık o kadar da zor değil…

Hastaneden ayrılırken doktorumuz gündüz 2 saatte bir, gece 3 saatte bir uyandırıp emzir demişti ancak bizim ki uyuduğu zaman uyanmadı… Uyandığında da kızdığı için sanırım emmedi… Ben de içgüdülerime güvenip, uyuyan bebeği uyandırmadım ve ne zaman meme isterse o zaman verdim. Sonuçta aç aç uyuyacak hali yok!

Bazen oldu ki gündüz yarım saatte bir meme istedi, sadece açlık yüzünden değil… Güvende hissetmek için, korktuğu için, uykusu olduğu için, anne kokusu için, bir tek tanıdığı kişiyi annesini yanında istediği için… Bazı geceler 5 saat uyudu, biz de uyuduk dinlendik, bazen oldu hiç uyumadı, koynumdan ayrılmadı, biz de uyumadık… Ben de saygı duydum ve onun isteklerine göre hareket ettim…  Şimdi bakıyorum da iyi ki öyle yapmışım…

 

Ne kadar canın yansa da emzir canım arkadaşım, bu günler bir daha geri gelmiyor. Bol bol kokla kuzunu, çok çabuk büyüyor!

Emzirme sürelerinde o bebeğini kucağında hissetmenin keyfini çıkar, Yaralar da geçiyor, acılar da emin ol! Sonra bir rutin halini alıyor o emzirme halleri…

Sana bahşedilmiş bir lutüf bu: ‘bir canlının hayatta kalmasını sağlamak’ keyfini çıkar!

 

Merve